Dom Tkacza – historia
Dom Tkacza – ekspozycja zewnętrzna Muzeum Historycznego w Bielsku-Białej – położony jest na terenie Górnego Przedmieścia, istniejącego już od pierwszej połowy XV wieku i zamieszkiwanego przez sukienników bielskich. Tradycje domu, w którym znajduje się muzeum, sięgają XVIII wieku. Do pierwszych lat XX wieku mieściło się tu mieszkanie i warsztat sukiennika, brak jest jednak szczegółowych informacji o mieszkańcach domu. W drugiej połowie XVIII wieku była to z pewnością rodzina Bartke, w wieku XIX rodzina Batheltów. Od 1873 roku właścicielem budynku był Carl Nowak, a po jego śmierci wdowa po nim, Marie. Na początku XX wieku znajdował się tutaj warsztat szewski Antoniego Polończyka, istniejący do II wojny światowej. W okresie powojennym budynek pełnił funkcję normalnego domu czynszowego. Syn Antoniego, Wiktor Polończyk, w 1974 roku podarował go Skarbowi Państwa z przeznaczeniem na cele muzealne. Po długoletnich pracach konserwatorskich i rekonstrukcyjnych w 1992 roku Muzeum Okręgowe w Bielsku-Białej udostępniło dom zwiedzającym.
Do roku 2020 pierwsze piętro Domu Tkacza zajmowała wystawa Od sukna po jedwab – stroje ludowe ze zbiorów Muzeum Historycznego w Bielsku-Białej, która ze względów konserwatorskich została zlikwidowana. Wystawa powróci niebawem, jednak w zmienionej już formie.