Centralną część skrzydła południowego na zamkowym piętrze zajmuje Salon Muzyczny. Jest to najbardziej okazałe i reprezentacyjne pomieszczenie w zamku, gdzie przeszłość, prezentowana przez zabytkowy wystrój, łączy się z teraźniejszością poprzez aktualne wydarzenia kulturalne, które się tam odbywają.

Obecny wygląd sali udało się uzyskać po renowacji wnętrza w 2002 roku. XIX-wieczna architektura Salonu, utrzymana w duchu klasycyzmu wzbogacona jest wielobarwną, zabytkową polichromią plafonu oraz XVIII-wiecznym w większości wyposażeniem w postaci mebli i obrazów. Artykulacja ścian ogranicza się do podziału za pomocą pilastrów z korynckimi kapitelami, które bezpośrednio podtrzymują strop. Przestrzeń pomiędzy pilastrami ściany północnej wypełnia galeria XVIII-wiecznych portretów, wśród których na uwagę zasługuje portret Augusta III Sasa (1746) autorstwa Dominikusa van der Smissena. W ścianie południowej znajdują się okna, stanowiące podstawowe oświetlenie Salonu. Przestrzeń ściany między oknami wypełniają obrazy z połowy XVIII wieku autorstwa Josepha-Siffreda Duplessisa. Na ścianach zachodniej i wschodniej widnieją kryształowe lustra, oprawione w złocone, neobarokowe ramy skomponowane z bujnych liści akantu. Ustawione naprzeciw siebie, po dwa na każdej z wymienionych ścian, optycznie powiększają przestrzeń sali i jednocześnie nawiązują do XVII-wiecznych tradycji galerii lustrzanych. Między lustrami, na osi podłużnej wnętrza, znajdują się, zgodnie z układem amfiladowym, przejścia komunikacyjne do innych pomieszczeń: od strony zachodniej można przejść do Sali Sztuki Dawnej, natomiast od strony wschodniej do Salonu Biedermeierowskiego. Ściana wschodnia Salonu Muzycznego dodatkowo wyposażona jest w zabytkowe komody, które wraz z zegarem typu kartel stanowią unikalny przykład meblarstwa w stylu A.-Ch. Boulle'a – nadwornego ebenisty króla Ludwika XIV. Na szczególną uwagę zasługuje rokokowy piec znajdujący się w północno-zachodnim narożniku Salonu. Muzyczny charakter sali podkreśla fortepian stołowy z 1856 roku oraz obrazy, takie jak Podwieczorek przy klawikordzie (II poł. XVIII w.) autorstwa Duncana Mackellara czy portret kompozytora Christopha Willibalda Glucka (1776) pędzla J.-S. Duplessisa. Niezwykłego blasku i okazałości dodają Salonowi cztery kryształowe żyrandole, które mieniąc się różnorodnymi kolorami potęgują niezwykły nastrój tego wnętrza.

Salon Muzyczny, prócz funkcji muzealnej, pełni także rolę pomieszczenia, gdzie odbywają się jedne z najważniejszych wydarzeń kulturalnych w Bielsku-Białej. Każdego miesiąca mają tu miejsce interesujące odczyty literackie i wyszukane koncerty muzyczne, podczas których zgromadzona publiczność może znaleźć się tam, gdzie sztuka naprawdę żyje.