Elżbieta Kuraj
Urodziła się w 1956 roku w Sosnowcu. Jest absolwentką katowickiego Wydziału Grafiki ASP w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem otrzymała w roku 1982 w Pracowni Projektowania Książki. Od 1999 roku pracuje w Instytucie Sztuki Wydziału Artystycznego UŚ w Katowicach.
Stopień adiunkta uzyskała w roku 2001 na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie, kwalifikacje II st. na Wydziale Grafiki, Malarstwa i Wzornictwa Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach w 2005 roku.
W latach 1986-2007 zorganizowała 42 indywidualne wystawy malarstwa, m.in. w Muzeum Śląskim w Katowicach, w BWA w Bielsku-Białej, w Galerii "Im Hof" w Essen (Niemcy), w Galerii ZPAP Art-Nova w Katowicach, w Muzeum Narodowym w Gdańsku-Oliwie, w Galerii TPSP Pałacyk w Warszawie, w Galerii Teatru Witkacego w Zakopanem, w Galerii Extravagance w Sosnowcu, w Galerii "Obok" w Tychach, w Galerii ENGRAM w Katowicach, w Galerii Refektarz w Kartuzach, w Galerii MM w Chorzowie, w BWA w Gorzowie Wlkp.
Brała udział w ponad 100 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Otrzymała 20 nagród i wyróżnień w konkursach malarskich: "Bielska Jesień" w Bielsku Białej (1984, 1987) Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (1998), "Biennale Małych Form Malarskich" w Toruniu (1997) "Praca Roku" w Katowicach (1996, 1997, 1999, 2001, 2004, 2005),"Muzyka w Malarstwie" w Tychach (1988, 1990, 2000, 2002, 2004), Wystawa Sztuki Artystów Środowiska Śląskiego w Bielsku-Białej (2004), "Jestem" – Wystawa Śląskiego Środowiska Twórczego w Katowicach (2006). Była dwukrotnie stypendystką Ministra Kultury i Sztuki (1983, 1988).

"Przestrzeń sztuki jest otwartą wspólnotą, wspólnotą ludzkich doznań, w swym bogactwie jest afirmacją życia, potwierdzeniem jego celowości, ciągłości. Wiąże ludzi ponad wszelkimi podziałami i konfliktami, będąc obszarem spotkania i porozumienia.
Żyjemy jednocześnie w przestrzeni zewnętrznej i wewnętrznej. Doświadczając własnego miejsca próbuję poprzez twórczość określać przestrzeń daną mi z zewnątrz (od losu), rozpoznawać ją, badać i wytyczać jej granice. Przestrzeń ta równocześnie transcenduje możliwość szukania przestrzeni własnej, aktywnej, własnego obszaru oddziaływania (...)."

"Z mnogości wyobrażeń, refleksji, skojarzeń, pomysłów wyławiane są te momenty, które rokują nadzieję na stworzenie metafory. Wyobraźnia wyławia je, selekcjonuje, a umysł i talent artysty poddaje je prawom własnego porządku. Z chaosu zaczyna wyłaniać się forma. Marzenie powoli przechodzi w kreację. Wzmaga się intensywność widzenia wewnętrznego. Następuje koncentracja myśli, woli, inuicji i wysiłku nakierowana na wspólny cel: powstaje obraz. Magiczna przestrzeń doświadczania, stawiania pytań, rozgrywania tajemnic. Zamknięta w prostokącie płótna przestrzeń samoistna. Przestrzeń znaczeń (...).

Fragmenty tekstu Elżbiety Kuraj W poszukiwaniu własnej przestrzeni, 2005 r.

Kurator: Iwona Koźbiał-Grzegorzek